Keren wij dan naar binnen, naar dat intieme licht.
Voor het eerst sinds lang, heel lang, ja echt heel erg lang, was ik weer eens buiten de hekken van ZeeVELD. Er viel niet aan
Voor het eerst sinds lang, heel lang, ja echt heel erg lang, was ik weer eens buiten de hekken van ZeeVELD. Er viel niet aan
Welt er een nee in ons op dan kunnen we ons erdoor laten ontvoeren naar het Land van de Dualiteit, of er non-dualistisch voor aanwezig zijn.
De notie ‘te zijn wie je bent’ is populair. Hoe je dat doet? Je zou zeggen dat spreekt voor zich. Maar dat valt toch tegen. Te zijn wie we zijn lukt ons alleen voor zover we ons zonder tegenstribbelen uitleveren aan wat het leven ons aanlevert.
Van nature wonen we al in het weten, vertrouwen of ‘geloof’, gedragen te worden door een mysterie dat zich boven alle benamingen verheft. Onszelf ondanks zijn we daarin geborgen. Waarmee we in die zin ‘gelovig geschapen’ zijn. Dus dat is het probleem niet.
Het ultieme vakantiegevoel? We zijn met alles en iedereen, de vakantie inbegrepen, zo druk, dat we daarvoor niet eens openstaan. Maar ook van die nood kunnen we een deugd maken.
Gasten doen verslag van een verblijf in de retraitestudio van Jan XVII. Deel 1: ‘Met alleen denken gaan we er niet komen’. Met Wouter van Noort.
Gasten doen verslag van een verblijf in de retraitestudio van Jan XVII. Deel 1: ‘Waar we ons laten vinden’. Met Rachelle van Andel.
We bestaan om het liefdeswoord dat ons het leven inblaast, te verspreiden. Maar daartoe moeten we wel onze fragiliteit durven omarmen.
Would you like to know how much darkness there is inside of you? Ask yourself how much light you manage to shine on everyone and everything around you.
Uit ‘The Oneness Declaration’ van Ervin Laszlo: “The idea of “self-defense” needs to be rethought. Patriotism and heroism are mistaken aspirations. Every weapon is a danger to all. Comprehension, conciliation and forgiveness are not signs of weakness; they are signs of courage”.
Valt het leven je soms zwaar? Zet je denken, voelen en denken over je voelen eens op z’n kop. Zoek je heil niet in spirituele oefeningen die je kunnen helpen recht te trekken wat jij als krom ervaart, maar in de oefening je situatie, hoe die ook is, te leren zien als een middel waar de Geest – kennelijk – iets mee kan.
Ons diepste menselijk potentieel ligt niet in onze macht over mensen en dingen, maar in de inzichten die ons ten deel vallen door het bewust praktiseren van onmacht. Maar wat in theorie zo makkelijk is, is in de praktijk vaak eindeloos lastig.
Wat heeft iemand dat ooit knap bedacht. Zo’n korte maar krachtige uitdrukking, een refrein bijna, om duidelijk te maken dat de verwerking van het Nederlandse slavernijverleden een proces is en geen gelopen race. En wat zouden we erbij gebaat zijn om zowel karakterisering als inzicht, een op een in onze eigen levens te integreren. Klik en lees verder
Stop letting your jailor show you the way out of the jail! Wake up! It is not in your ego’s interest to set you free. Click to read on.
Happiness is not something one can cause or create. The best you can do: becoming aware how you flee your unhappiness. Click to read on.
Extra opslagruimte; een extra slaapkamer die, geen bed te zien, individuele ceremoniële retreats kan huisvesten; een extra badkamer; een begane grond die nu ook bruikbaar is als zelfstandig retreat appartement…lees hier alles over Janhuis 2.0
Hoe verschillend ook de verschijningsvorm, het fundament van iedere beproefde spirituele discipline, uit het oosten net zo goed als uit het westen, draait om dezelfde erkenning: zeker, heiligheid woont in ons hart, maar tussen ons en dat hart staat ons ego. En tenzij we de teugels daarvan overgeven aan buiten ons eigen hart gelegen ‘sacristies’, rituelen of disciplines, zal dat hart niet alleen van ons heilige, maar ook van ons onheilige de woonplaats zijn. En dus een strijdtoneel.
Dat was nou jammer: het uitkijkduin van de groepen bleek een ‘inkijk’ situatie op te leveren voor de individuele gasten van de nieuwe retraitestudio. Wat te doen als je geen schutting of heg wilt neerzetten, maar een landschappelijke oplossing wilt? De landschapsarchitecten van Landschap Noord Holland wisten raad.
In 1989 verbleef Walter Meijles, toen 16 jaar oud, een kort weekend in ZeeVELD. Beeldend wekt hij Ton de Nooy, de stichter van Jan XVII, in deze herinnering weer tot leven.
Jan XVII toen en nu. In Volzin een gesprek met Thomas over ruim vijftien jaar Jan XVII. Met onder meer aandacht voor Liber en de vacature ‘Dienend kluizenaar’.
With ZeeVELD also hosting psychedelic retreats, I happily tuned in to a new Netflix Series: How to change your Mind. And boy was I not disappointed.
Water hadden we al, maar het zat opgesloten. In een fonteinbak die er met de jaren niet mooier op was geworden. En zie nu. Stromen van Levend Water.
Dankzij de optelsom van bezinningssnelheden die ZeeVELD aanbiedt, komt de missie van Jan XVII vrijwel dagelijks met zoveel woorden ter sprake. Daarmee biedt zich steeds weer een nieuw stukje aan van een puzzel die zich over tijd als vanzelf lijkt te leggen.
Niet ons harde werk om onze ogen te leren openen toont ons de ware aard der dingen, maar onze erkenning ze liefst gesloten te houden.
Met de opening van een retraitestudio heeft iedere dimensie van het ‘drie-snelheden-aanbod’ van Jan XVII, nu concreet vorm gekregen.
ZeeVELD’s raison d’être, our core business: the business of inner renewal. To facilitate our guests in saying goodbye to the old and welcoming the new.
Juist een Kerstfeest dat ‘totaal anders is dan we willen’, kan ons op het spoor zetten van de diepste betekenis van het kerstverhaal. Kan ons openen voor de geboorte van het kerstkind, ook in ons.
Heeft ZeeVELD zoveel aandacht nodig omdat het zo goed loopt? Of loopt het zo goed door alle aandacht die het krijgt?
Ons leven draait uit op één grote ‘teleurstelling’: onze dood. Wat is nu relevanter? Onze mening over die dood, of het reële gegeven daarvan?
Onze Lieve Vrouw van de Stilte, door Liesbeth Smulders geschilderd voor de kapel van ZeeVELD in opdracht van Stichting Jan XVII.
‘Welkom in het paradijs’. Stel je eens een wereld voor waarin het journaal iedere avond met deze woorden begint. Waarna we ons pas in tweede instantie, en dan vanuit dat bewustzijn, gaan verhouden met de andere dingen van de dag.
Hebben opbloeien en verzachten met elkaar te maken? Volgt het een uit het ander of het ander uit het een?
“Je moet bereid zijn door iedereen voor gek verklaard te worden”. Klik op de afbeelding voor het interview met Thomas in Puur Magazine.
Thomas van Kleef vertelt hoe hij ZeeVELD omtoverde tot ‘anderhalve meter accommodatie’.
Handen wassen, thuis blijven, afstand houden: pas deze drie regels ook innerlijk toe, en je zou aan het Corona virus weleens een geweldige Paasbesmetting kunnen overhouden! Lees hier een paas essay dat ik schreef voor Nieuw Wij.
Meten, nog eens meten en markeren – anderhalve meter: tot hier en niet verder – en naar zolder wat niet meer past in ons nieuwe Corona concept. Klik op de afbeelding om verder te lezen.
De Liber doe-het-zelf coachingsmethodiek uitgelegd in acht minuten. Klik op de afbeelding om dit item af te spelen.
Bang, boos, eenzaam of verdrietig? Natuurlijk, dat kan. Maar dat betekent nog niet dat je dat gevoel ook hoeft te dragen. Spreid je angstbroek, paniekshirt of zorgenrok uit op je bed en laat ze hun verhaal vertellen. Klik om verder te lezen.
En toen we toch aan het renoveren waren, kon een sauna er ook nog wel bij. Klik op de foto om verder te lezen
‘… dat ik niet samenval met wat ik denk en voel: dankzij Liber begrijp ik het nu ook.’ Klik op het plaatje en lees wat Elke over Liber vertelt.
Sinterklaas in maart? Nee, de Kundalini Yoga Teacher Training is weer in huis. Jaargang 2020, de eerste week in een serie van drie. Sat Nam!
Echt, een mens is tot veel meer innerlijke vernieuwing in staat dan we denken. Neem een voorbeeld aan ZeeVELD… (Klik op de afbeelding en lees verder).
Bouwen we een huis, we beginnen bij het begin. Tegen alle wetten van de zwaartekracht in, beginnen we met ons levenshuis bij het dak. Niet bij de vraagtekens, maar bij de uitroeptekens van ons bestaan. Klik op de afbeelding om verder te lezen
De drie snelheden van Transitium ZeeVELD: Verbinden. Verdiepen. Verstillen. Met dit keer een hoofdrol voor de Verbinding. Nog even wachten op het bruidspaar, de trouwambtenaar,
Het leven heeft geen zin. Omdat het leven niet denkt in termen van ‘hebben’, maar van geven. Het leven ‘heeft’ dus geen zin, maar ‘creëert’ zin. In dat leven zelf. Klik op de afbeelding om verder te lezen.
Jarenlang kampte hij met depressies. Op het suïcidale af. Tot Liber op z’n pad kwam. En hij al na drie weken kon uitroepen: ‘waarom heb ik dit niet eerder ontdekt? Weg klachten!’ Hoe dat kan? Lees hier verder.
Dank aan Jan Versteegh die voor zijn boek ‘Gelukkig worden doe je zo’, ook in ZeeVELD langskwam voor een openhartig gesprek met Thomas. Klik op de afbeelding en lees verder.
Wie staat er eigenlijk aan de knoppen van wat je vindt en voelt? En als je nu zegt: ‘dat ben ik zelf’, wat of wie is dat dan, dat ‘zelf’?
“Libert helpt je niet je verlangens te realiseren, maar om ze onthecht te leren evalueren. Al doende verhuis je van waan naar werkelijkheid. Je ontdekt dat het leven geen moetje is, maar een minnaar die van je wil houden.” Benieuwd wat Liber is en doet? Klik en lees hier de samenvatting…
Wie bang is dat de mens zoals we ons die nu denken, ten onder zal gaan heeft gelijk, om de eenvoudige reden dat hem dat bestaansrecht niet is gegeven. Zo is hij niet ‘ontworpen’. (Lees hier verder)
‘Ons leven moet passen binnen het raamwerk dat wij daarvoor in gedachten hebben’ schreef ik in een eerdere blog. Dat raamwerk blijkt een prachtige naam te hebben: cognitief sjabloon…
Wat het Liber leren zo lastig kan maken: bewust breekt het je zelfbeeld af. De Pietje of Marietje waar je zo hard aan gebouwd hebt. Toch: wie zich geroepen voelt meer levensuitdrukking dan zelfbeeld te zijn, laat zich neerhalen.
Stil te worden is als vrouw te worden. En moeder. Een en al bereidheid om ieder woord te beminnen en te ontvangen; vervolgens onbeweeglijk te wachten en tenslotte te baren: het levengevende woord. En weer. En nog weer eens.
Te blijven voortbewegen, wat er ook gebeurt, dát is de kunst. Niet: een enkel akkoord te zijn, maar alle coupletten te durven gaan belichamen van het lied dat in je woont…
Dit is de verlengde versie van Oefening 2. De oefening beslaat iets meer dan een uur, waardoor je een extra woordwolk kunt maken en meer tijd en ruimte hebt om je te verhouden met …
Sta je met je neus op de ‘Nachtwacht’, je ziet een klodder, een veeg, een streek. Bepaald geen schilderij om over naar huis te schrijven. Dat wordt het pas als je er afstand van neemt…
Liber leert je te leven op twee motoren: de motor van je denken, doen en laten, streven, vinden, voelen, willen weten en verwachten, EN die van je volkomen verstilde gewaar zijn daarvan…
Het heilige muurtje in de kapel van ZeeVELD, heeft gezelschap gekregen van Roy Lichtenstein. Een afbeelding van zijn schilderij waarop Donald Duck …
Simple Gifts, een oud Shaker lied, zou de huishymne van het Liber-leren kunnen zijn. Lees er meer over en beluister het lied door op de afbeelding te klikken.
Aan de hand van een interview met de psychotherapeute Edith Eger, verhaalt deze blog over het belang van woorden. Klik op de afbeelding om verder te lezen.
Vragen domineren de Jan XVII Vriendenbrief 2017. Voor wie hartige kost niet schuwt: klik op het plaatje om verder te lezen.
Voor vrede op aarde hebben we nog wel even te gaan, vredig in ZeeVELD is het zeker. En bont. Klik hier voor meer foto’s.
… om in je eentje zoveel moois te moeten bewonderen. Klik hier voor nog meer plaatjes.
‘All spirituality is about dying before we die and being reborn as our True Selves in Love’, schrijft Richard Rohr. Lees hier verder.
Godsvertrouwen is als achterstevoren ondersteboven in de afgrond te durven springen. Hoor hoe Bach het doet klinken als we dat… niet doen.
Transitium ZeeVELD faciliteert overgangsprocessen. De specialiteit van het huis: de onthechtingsmethodiek Liber. Meer…
Monnikenwerk in een woord omschreven: onthechting. ‘Dying to self is at the heart of the spiritual journey’. Lees hier wat de Franciscaner monnik Richard Rohr er verder over zegt.
In de monastieke traditie speelt de kunst van het zwijgen een grote rol. Zo’n grote rol dat ik er in deze blog heel veel woorden wijd.
Zon, rust, alle deuren open, de kat slapend midden op de oprijlaan, de geur van vers gemaaid gras, geen geluid te bekennen. Lees hier verder…
Het management van dit bedrijf voelt zich hier thuis en het weerzien is warm. ‘Jullie kunnen hier wel een dependance vestigen’ grap ik. “Dat zou een goed idee zijn”, zegt de directeur, “een vluchtplek”. Lees hier verder.
Kerstmis vieren kan op een onzalige manier aan Kerstmis worden, in de weg staan… Lees en luister hier verder.
Elke keer als President Trump zegt: ‘ik ben de oplossing’, weet ik weer: ja inderdaad, in mij het probleem. Wakker worden. Werk aan de winkel. Lees hier verder…
Als we het hebben over ‘denial’, bedoelen we dat iemand een wonde, een verlies, een vorm van innerlijk zwart, niet onder ogen wil komen. Op
We seldom notice how each day is a holy place Where the eucharist of the ordinary happens, Transforming our broken fragments Into an eternal continuity
Zonder waslijn wordt contemplatief de was ophangen wat lastig. Fijn dus dat Aaron laatst op meditatieve wijze wat palen met lijn heeft neergezet, zodat nu
Achter z’n eigen drama holt de mens aan. En vraagt zich af, ‘waarmee ben ik toch zo druk?’.
Ruim zeventig miljoen doden en 55 jaar later, kijkt de laatste secretaresse van Hitler er met onbegrip op terug dat ze destijds geen ‘nee’ zei:
Ooit wil ik nog eens een boek schrijven over tegeltjeswaarheden. Of misschien een serie retraites organiseren, daarop gebaseerd. Vandaag aan de beurt: ‘wie een kuil
Hillary Clinton weet waardoor ze de verkiezingen verloor: ‘de FBI brak het momentum’. Dat zou best eens waar kunnen zijn. Maar minstens zo oorzakelijk lijkt
For the acknowledgement, acceptance and full embrace of the loser in ourselves, we pray. So that our ears may be opened for the Life giving
De aller, allerlaatste gast in de Bloeiplaats Transitium, was, zonder dat het was georganiseerd of bedacht, ook de eerste: Tamarah Benima, onder meer rabbijn van
Anderhalf jaar kreeg de Bloeiplaats Transitium de tijd zichzelf uit te vinden. Zoals deze in Malve Dau en Marieke Hildenbrant ook twee moeders kreeg. Die
To a disciple who was forever complaining about others, the master said, “If it is peace you want, seek to change yourself, not other people.
Vandaag veertig jaar geleden, op 12 augustus 1976, passeerde de oprichtingsakte van Jan XVII. Velen mogen de stichters dankbaar zijn voor het werk dat zij
Wat een verademing om bij de introductie van Tim Kaine weer eens wat heus politiek vakmanschap in actie te zien. Zijn speech was doorwrocht en
Nooit niet actueel: ‘De zachte krachten zullen zeker winnen’ * De zachte krachten zullen zeker winnen in ’t eind — dit hoor ik als een
In weer een mooie toevoeging aan de site ‘All of Bach’ speelt Dorien Schouten het koraal ‘Wer nur den lieben Gott läßt walten’. De tekst
Een slak mag dan geen pootjes hebben, een slakkengang voltrekt zich wel degelijk stapje voor stapje. Eerst scheidt de slak met het onderlichaam een kleefstof
Vandaag zou Rob Schipper jarig geweest zijn. Samen met Ton de Nooy stichtte hij Jan XVII. Jarenlang hield Rob, ook letterlijk, trouw de wacht in
Het mondje dat aanhoudend aan de babbel is, kan moeilijk ook nog open vallen van verbazing. Wat precies de reden is waarom een mens zich
‘Zoiets regel je niet met een referendum’, ‘de blijvers voerden slecht campagne’, of ‘de politiek heeft het er zelf naar gemaakt’ – oorzaken te over
En toen bleek ook het Britse referendum een strijd tussen haves and have nots. Met als onderliggende existentiële vraag: verwacht je je de komende decennia
Het grootste gevaar van uitwassen van excessieve irrationaliteit – Orlando, de moord op Jo Cox, een mogelijk Brexit, presidentskandidaat Trump – is dat ze de