Over levensvragen kunnen we lang en breed praten, maar vooral geldt: ze willen geleefd worden. Geen betere plek om dat te leren doen dan klooster laboratorium Jan XVII.
‘Leven, waar gaat dat over? Mens zijn, hoe doe je dat? Een ‘ik’ wat is dat?’ Natuurlijk: je kunt er van alles en nog wat van vinden. Maar hout snijdt het alleen als je met een open oor leert luisteren naar wat je dagelijks leven erover te zeggen heeft. Of, zoals de Franciscaanse monnik Richard Rohr zegt: “we cannot think ourselves into a new way of living, but we can live ourselves into a new way of thinking.”
Wie levensvragen serieus neemt, leidt een vragend leven.
En wie dan doorvraagt kan uiteindelijk alleen maar erkennen: ‘op de belangrijkste vragen in mijn leven weet ik het antwoord niet’. Om vervolgens z’n bestaan op die erkenning te bouwen. Op het kennelijke ‘mysterie’ dat ons draagt. Om daarna beetje bij beetje te gaan ontdekken dat daarin kennelijk onze essentie ligt. In die innerlijke stiltedimensie die we in onze beste momenten ervaren als pure, onvoorwaardelijke liefde.
Zou je van dat ‘luisterend leven’ je werk willen maken? Je werk en je leven?
Dat kan. Bij het experiment in uitvoering dat Jan XVII is.
Inzet: de vraag hoe een hedendaags contemplatief kloosterleven er ook uit zou kunnen zien.
Zoveel is al duidelijk: anders dan anders.
We hebben bijvoorbeeld een eigen oefenweg ontwikkeld. Liber. Een ‘doe-het-zelf’ coachingsmethodiek die je leert je niet-wetend te verhouden met wat je wél denkt te weten, vinden en voelen. Al doende ontdek je dat het leven maar een ding wil: uitzinnig van je houden.
Nieuwsgierig geworden?
Lees er op deze site alles over.
