En toen bleek ook het Britse referendum een strijd tussen haves and have nots. Met als onderliggende existentiële vraag: verwacht je je de komende decennia staande te kunnen houden of niet? Want of de wetgever nu om de hoek woont of in Timboektoe, het zal de meeste mensen een zorg zijn. Hun grootste verlangen: voldoende grip op het bestaan. Niet meer verandering dan ze kunnen bijbenen.
Ook op papier weten we nu dat meer dan de helft van de Britten zich die grip niet zeker is. Ze ervaren een te grote disbalans tussen het leven zoals ze zich dat zouden wensen en zoals ze dat overkomt. En kunnen alleen nog maar ‘nee’ uitbrengen. Nee, zo niet! Al was het maar omdat hetzelfde leven anderen, elders, zoveel makkelijker, mooier, gezonder of voorspoediger lijkt af te gaan.“Here is a country so imbalanced it has effectively fallen over.” schrijft The Guardian.
De echte uitslag van het referendum? Eer-lijk-er de-len.
