Zo stil en zo verzorgd

Geleidelijk druppelen de retraitegasten binnen. De meesten waren hier al eerder en verspreiden zich snel, buiten en binnen. Zon, rust, alle deuren open, de kat slapend midden op de oprijlaan, de geur van vers gemaaid gras, geen geluid te bekennen.

Een paradijs.

Zachtjes wordt er op de deur geklopt: ‘neemt u me niet kwalijk, maar ik dacht dat hier…’ Een bezorgde dame denkt op de verkeerde dag of bij het verkeerde huis te zijn aanbeland, want, zo zegt ze: ‘het is hier zo stil en het ziet er ook allemaal zo verzorgd uit’.

Ik schiet in de lach: ‘en daarom dacht u: dit kan geen monastiek centrum zijn?’ Nu moeten we samen lachen. Het heerlijke lachen om ontmaskerde onzin. ‘Die houden we erin’ zeg ik: ‘zo stil, zo verzorgd, dat kan geen monastiek centrum zijn’.

Van zelfbeeld tot levensuitdrukking

Wat het Liber leren zo lastig kan maken: bewust breekt het je zelfbeeld af. De Pietje of Marietje waar je zo hard aan gebouwd hebt. Toch: wie zich geroepen voelt meer levensuitdrukking dan zelfbeeld te zijn, laat zich neerhalen.

Lees verder »

Onthechting

Monnikenwerk in een woord omschreven: onthechting. ‘Dying to self is at the heart of the spiritual journey’. Lees hier wat de Franciscaner monnik Richard Rohr er verder over zegt.

Lees verder »

Pasen, Liber: oefening 2

Sta je met je neus op de ‘Nachtwacht’, je ziet een klodder, een veeg, een streek. Bepaald geen schilderij om over naar huis te schrijven. Dat wordt het pas als je er afstand van neemt…

Lees verder »

Jan XVII toen en nu

Jan XVII toen en nu. In Volzin een gesprek met Thomas over ruim vijftien jaar Jan XVII. Met onder meer aandacht voor Liber en de vacature ‘Dienend kluizenaar’.

Lees verder »