Zo stil en zo verzorgd

Geleidelijk druppelen de retraitegasten binnen. De meesten waren hier al eerder en verspreiden zich snel, buiten en binnen. Zon, rust, alle deuren open, de kat slapend midden op de oprijlaan, de geur van vers gemaaid gras, geen geluid te bekennen.

Een paradijs.

Zachtjes wordt er op de deur geklopt: ‘neemt u me niet kwalijk, maar ik dacht dat hier…’ Een bezorgde dame denkt op de verkeerde dag of bij het verkeerde huis te zijn aanbeland, want, zo zegt ze: ‘het is hier zo stil en het ziet er ook allemaal zo verzorgd uit’.

Ik schiet in de lach: ‘en daarom dacht u: dit kan geen monastiek centrum zijn?’ Nu moeten we samen lachen. Het heerlijke lachen om ontmaskerde onzin. ‘Die houden we erin’ zeg ik: ‘zo stil, zo verzorgd, dat kan geen monastiek centrum zijn’.

Welkom in het Paradijs

‘Welkom in het paradijs’. Stel je eens een wereld voor waarin het journaal iedere avond met deze woorden begint. Waarna we ons pas in tweede instantie, en dan vanuit dat bewustzijn, gaan verhouden met de andere dingen van de dag.

Lees verder »

Het huis dat zichzelf renoveerde

Extra opslagruimte; een extra slaapkamer die, geen bed te zien, individuele ceremoniële retreats kan huisvesten; een extra badkamer; een begane grond die nu ook bruikbaar is als zelfstandig retreat appartement…lees hier alles over Janhuis 2.0

Lees verder »

Herberg of stal

Het grootste gevaar van uitwassen van excessieve irrationaliteit – Orlando, de moord op Jo Cox, een mogelijk Brexit, presidentskandidaat Trump – is dat ze de

Lees verder »

De snelste weg is de omweg

Jarenlang kampte hij met depressies. Op het suïcidale af. Tot Liber op z’n pad kwam. En hij al na drie weken kon uitroepen: ‘waarom heb ik dit niet eerder ontdekt? Weg klachten!’ Hoe dat kan? Lees hier verder.

Lees verder »