Zo de roep, zo de echo

Achtereenvolgens rijden het erf op: een busje met twee schilders die onderhoudswerk komen plegen, een busje met twee mannen voor de schoonmaak van het houtwerk buiten, een busje met drie schoonmakers voor de ‘gewone’ schoonmaak, een auto met nog weer een schoonmaakmedewerker en een fiets met een vrijwilliger die een nieuwe versterker komt installeren.

Ik snap er werkelijk helemaal niets van. Zoveel aandacht en werk als er in een eenvoudige groepsaccommodatie gaat zitten. Alsof het een gigantisch huis zou zijn.

Of misschien moet ik het van de andere kant bekijken? En loopt het hier als een trein omdat we zoveel aandacht en liefde in het huis stoppen?

‘Zo de roep, zo de echo’ las ik laatst.

Mooie spreuk. Die in het geval van ZeeVELD ook zeker klopt.

Liber in het kort

“Libert helpt je niet je verlangens te realiseren, maar om ze onthecht te leren evalueren. Al doende verhuis je van waan naar werkelijkheid. Je ontdekt dat het leven geen moetje is, maar een minnaar die van je wil houden.” Benieuwd wat Liber is en doet? Klik en lees hier de samenvatting…

Lees verder »

Zachte krachten

Nooit niet actueel: ‘De zachte krachten zullen zeker winnen’ * De zachte krachten zullen zeker winnen in ’t eind — dit hoor ik als een

Lees verder »

Inbreiden

Inbreiden: het bestaande niet te veranderen door er iets bij te bouwen, maar door het nuchter te analyseren en in de uitkomst de mogelijkheden voor het nieuwe te identificeren. Voor stad, gebouw en mens: warm aanbevolen

Lees verder »

Wie een kuil graaft

Ooit wil ik nog eens een boek schrijven over tegeltjeswaarheden. Of misschien een serie retraites organiseren, daarop gebaseerd. Vandaag aan de beurt: ‘wie een kuil

Lees verder »