Allegri, Miserere

Miserere

Het Miserere van Allegri brengt je waar lineair redeneren je niet kan doen komen.

Onnavolgbaar goede slogan, ooit, van Heineken: ‘Refreshes the parts other beers cannot reach’.

Hetzelfde kan gezegd worden over het Miserere van Allegri, een zetting van psalm 51 die ik van harte aanbeveel. Omdat het je kan brengen waar lineair redeneren niet kan komen: bij het besef dat alleen innerlijke overgave, vrede brengt.

Innerlijke overgave van wat aan wie?

Lijden onder onszelf

Psalm 51 doet een dappere poging er wat over te zeggen. Hier spreekt een dichter die met zichzelf overhoop ligt. Tussen de regels door hoor je: ‘ik heb geprobeerd mijn problemen zus op te lossen, en zo, langs deze weg en langs die, maar wat ik ook doe: het wil maar niet baten. Ik blijf lijden onder mezelf’.

En juist omdat de psalmist z’n vinger niet kan leggen op wat hem kwelt, concludeert hij, bidt hij, ‘begrijpt’ hij: ‘dan moet mijn redding maar komen vanuit die levensdimensie waar ik geen vinger op kan leggen’. Ofwel: hij laat iedere pretentie van eigen weten varen.

En wat gebeurt er? Van de weeromstuit krijgt hij er weer zin in, in het leven. Hij ziet weer toekomst. Maar dan niet doordat hij zijn kijk op z’n verleden heeft losgelaten, maar het houvast dat hij ontleende aan zijn kijk op zichzelf.

Hij is niet anders gaan denken over de problemen die hij heeft, maar over de mens die hij is.

Gedemystificeerd zegt psalm 51: hetzelfde ‘ik’ dat ons in het moeras doet belanden, kan ons daar per definitie niet ook uit redden.

Het genie van Allegri: hoe hij dit verpletterend basale inzicht hoorbaar maakt. Met noten vertelt de componist waar de poëet woorden voor gebruikt.

De sleutel tot glorie? Eenvoud. Een andere manier van denken over de denker die we ons denken. Vandaar ook steeds dezelfde herhaling van dezelfde noten. Omdat ieder mens steeds weer in
dezelfde val stapt. De worsteling met zijn complexiteit verkiest boven de enkele overgave aan de erkenning weer eens een te grote broek aan te hebben getrokken.

‘Hoe kwam je erbij’, wordt me wel gevraagd, ‘bij die Liber doe-het-zelf coachingsmethodiek?’. ‘Psalm 51’, zeg ik dan. ‘Psalm 51 en Allegri’. Wat de dichter de lezer vertelt, de componist de luisteraar doet horen, laat de Liber methodiek de beoefenaar ervaren.

Hetzelfde anders gaan zien

Bang, boos, eenzaam of verdrietig? Natuurlijk, dat kan. Maar dat betekent nog niet dat je dat gevoel ook hoeft te dragen. Spreid je angstbroek, paniekshirt of zorgenrok uit op je bed en laat ze hun verhaal vertellen. Klik om verder te lezen.

Lees verder »

Herberg of stal

Het grootste gevaar van uitwassen van excessieve irrationaliteit – Orlando, de moord op Jo Cox, een mogelijk Brexit, presidentskandidaat Trump – is dat ze de

Lees verder »

Om wat de stilte baart

Stil te worden is als vrouw te worden. En moeder. Een en al bereidheid om ieder woord te beminnen en te ontvangen; vervolgens onbeweeglijk te wachten en tenslotte te baren: het levengevende woord. En weer. En nog weer eens.

Lees verder »

Blik op de nieuwe mens

Wie bang is dat de mens zoals we ons die nu denken, ten onder zal gaan heeft gelijk, om de eenvoudige reden dat hem dat bestaansrecht niet is gegeven. Zo is hij niet ‘ontworpen’. (Lees hier verder)

Lees verder »

Wie een kuil graaft

Ooit wil ik nog eens een boek schrijven over tegeltjeswaarheden. Of misschien een serie retraites organiseren, daarop gebaseerd. Vandaag aan de beurt: ‘wie een kuil

Lees verder »