Verlangen ontmoet antwoord

Het mondje dat aanhoudend aan de babbel is, kan moeilijk ook nog open vallen van verbazing. Wat precies de reden is waarom een mens zich niet genoeg kan oefenen in het zwijgen. Want alleen de dichte mond opent het oor. En alleen een open oor hoort aan de oppervlakte van de dingen voorbij.

Wat? Te veel om op te noemen: diepte, troost, spel, verwantschap, vervreemding, uitdaging en uitnodiging, een voortdurende dans van al wat is en was en zal zijn. Toenadering volgt op afstand, verzoening op wrijving. En dat dan alles tegelijk en nog veel meer.
‘Wat geen oor heeft gehoord en geen oog heeft gezien, is weggelegd voor wie Hem vrezen’. Verwondering, verbazing, ontzag – de ziel die oor krijgt voor de ziel der zielen, komt het aan woorden tekort.

Een voorbeeldig ‘hoorder’ is voor mij Johan Sebastiaan Bach. Het bepalende onderscheid tussen hem en zijn collega componisten lijkt me zijn volkomen open oor voor dat vreemde, onvatbare, onhoorbare, maar voor het geoefende oor toch goed beluisterbare, bewegen en spreken van de dingen achter de dingen.

Daarom is Bach Bach, omdat hij noteert wat hij zelf niet zou kunnen verzinnen maar wel degelijk beluistert.

Bij wijze van voorbeeld link ik hier graag naar een verrukkelijke toevoeging aan de prachtige site ‘All of Bach’: de uitvoering van, en toelichting op, Herr Jesu Christ, dich zu uns wend’.

Hoe klinkt het als we die ‘toewending’ zo hartgrondig verlangen dat we ons die, al biddend, direct ook gegund weten?
Luister en val van je stoel.

Related > ,

Miserere

‘Hoe kwam je erbij’, wordt me wel gevraagd, ‘bij die Liber doe-het-zelf coachingsmethodiek?’. ‘Psalm 51’, zeg ik dan. ‘Psalm 51 en Allegri’. Klik op de afbeelding om verder te lezen.

Lees verder »

Geen eisen maar cadeaus

Hoe verschillend ook de verschijningsvorm, het fundament van iedere beproefde spirituele discipline, uit het oosten net zo goed als uit het westen, draait om dezelfde erkenning: zeker, heiligheid woont in ons hart, maar tussen ons en dat hart staat ons ego. En tenzij we de teugels daarvan overgeven aan buiten ons eigen hart gelegen ‘sacristies’, rituelen of disciplines, zal dat hart niet alleen van ons heilige, maar ook van ons onheilige de woonplaats zijn. En dus een strijdtoneel.

Lees verder »

“Dat allen een zijn”.

Uit ‘The Oneness Declaration’ van Ervin Laszlo: “The idea of “self-defense” needs to be rethought. Patriotism and heroism are mistaken aspirations. Every weapon is a danger to all. Comprehension, conciliation and forgiveness are not signs of weakness; they are signs of courage”.

Lees verder »

Pasen, Liber: oefening 2

Sta je met je neus op de ‘Nachtwacht’, je ziet een klodder, een veeg, een streek. Bepaald geen schilderij om over naar huis te schrijven. Dat wordt het pas als je er afstand van neemt…

Lees verder »