Op deze pagina: een korte geschiedenis van Jan XVII
Heden en recent verleden
Aan het roer van Jan XVII staat Thomas van Kleef. Met zijn aantreden in 2005, maakte de stichting een doorstart.
Visie, missie en strategie
Lees hier hoe de recentste geschiedenis tot een herformulering van onze missie leidde.
Meer recente geschiedenis
Ook de brieven en verslagen geven een aardige indruk van de ontwikkelingen sinds 2005.
Stichter
Jan XVII werd in 1976 opgericht door Ton de Nooy (1930-1995). Als kind al werd hij geboeid door religieuze zaken en bleek hij over kunstzinnige gaven te beschikken. Op 23-jarige leeftijd koos hij voor een studie filosofie/theologie en vervolgens voor een studie cultuurpsychologie. Tijdens die opleiding werd hij geïnspireerd door het werk van de cultuurpsycholoog Han Fortmann (1912-1970). Deze signaleerde een eenzijdige ontwikkeling van de rationele westerse cultuur en de daaruit voortkomende religieuze armoede, waardoor de westerse mens in zijn ogen steeds verder verwijderd raakte van de symbolische taal van de religie. Ook de geschriften van Carl Gustav Jung (1875-1961) boeiden Ton de Nooy, vooral diens visie op de religiositeit ‘in’ de mens zelf en de daaruit voortkomende oproep om meer te verinnerlijken.
Wijding, werk en contacten
In 1957 is De Nooy – na zijn diakenwijding – gaan werken bij Hoogovens. Vanaf dat moment volgde hij zijn eigen spirituele pad. De officiële kerk van zijn dagen was hem te verbaal en te routinematig geworden. Begin jaren zestig genoot hij van het enthousiasme rond Vaticanum II, waarin openheid naar de wereld, de eigen verantwoordelijkheid en de interreligieuze dialoog belangrijke gespreksonderwerpen werden. Het was een tijd waarin oude kerkelijke structuren werden doorbroken. De ideeën en gedachten die tijdens zijn studies gevormd waren kregen nieuwe impulsen.
Van Meditatiehuis in Amsterdam…
Op 12 augustus 1976 ondertekenden Ton de Nooy en Rob Schipper de oprichtingsakte van stichting Meditatiehuis Jan XVII. Een huis aan de Herengracht in Amsterdam dat geschikt was om anderen te kunnen laten delen in dat wat hij gevonden had. De Nooy ontdekte mede in de tradities van de woestijnvaders, de kluizenaars en de mystici, allerlei vergeten vormen van gebed, meditatie, bijbeluitleg, liturgie, zang, spel, klank, gezondheid, voeding en tuinbouw die de onverbrekelijke éénheid van heel de schepping benadrukken. Ook ontdekte hij dat er in de kwantumfysica een verhoogde interesse was ontstaan voor die onverbrekelijke éénheid van heel de kosmos. Uiteindelijk kwam hij uit bij de oude monastieke tradities van Oost en West. Dit verklaart ook zijn veelvuldige bezoek aan enkele kluizenaars op het monnikeneiland Athos. Ton veranderde van baan. Hij werd docent maatschappijleer aan het Mendelcollege te Haarlem.
…tot Monastiek Centrum Zeeveld
Ongezocht en ongevraagd ontstond er steeds meer belangstelling voor datgene waar De Nooy zich mee bezig hield. Al snel bleek dat in Amsterdam zijn idealen onmogelijk allemaal vorm konden krijgen. Om in de daartoe benodigde ruimte te kunnen voorzien werd in 1984 duinboerderij Zeeveld verworven. De Nooy besloot zich alsnog tot priester te laten wijden.
Overlijden
Na een kort ziekbed overleed Ton de Nooy op 27 oktober 1995.
Opvolging
De dagelijkse leiding van de stichting werd in handen gegeven van Rob Schipper en Til Thijsen-Hermans. Beiden wijdden zich daaraan met hart en ziel. In 2005 traden zij terug. De korte geschiedenis van Jan XVII neemt een nieuwe wending met de aanstelling van Thomas van Kleef.
